@article { author = {bakhteyarnasrabadi, hasanali and salehi, reza and gharhbi mamasany, farideh and vahedi, maryam}, title = {An Analysis of Imam Khomeini’s Ethical-Educational Approach towards Self-Purification}, journal = {Quarterly Scientific Journal of Applied Ethics Studies}, volume = {11}, number = {39}, pages = {9-37}, year = {2015}, publisher = {Islamic Publicity Office of the Theological Seminary of Qom}, issn = {2251-7898}, eissn = {2676-6760}, doi = {}, abstract = {In modern times, moral anomalies and corruptions have reached their peak and everyday different moral vices occur throughout the world in a way that soon the foundations of human civilization might become frail and shaky and the structure of moral and humanitarian culture may be totally ruined, due to such high rate of immorality. Thus, to fight against such phenomenon, it is essential to consider the notion of self-purification and training of pious men an important solution. Based on this, the present article seeks to present some patterns for moral education using Imam Khomeini’s opinions regarding self-purification. The study, which is a quantitative one with descriptive-analytic approach initially extracts Imam Khomeini’s views about self-purification and moral education from his works and then analyzes them on a logical base. Based on the findings of this study, Imam Khomeini believes that the faith which stems from the trust in God and piety if accompanied by awareness and insight, social responsibility, contemplation and Self-knowledge can have great influence on the process of moral education.}, keywords = {Refinement,purity,Contemplation,Optimal insight}, title_fa = {تحلیلی بر تزکیه و تهذیب نفس در اندیشه تربیت اخلاقی امام‌خمینی}, abstract_fa = {در دوران معاصر، آفت‌ها و نابهنجاری‌های اخلاقی به اوج خود رسیده است و همه‌روزه انواع رذیلت‌های اخلاقی به شکل‌های مختلف در گوشه و کنار گیتی اتفاق می‌افتد، پدیدۀ شوم و نامبارکی که می‌رود تا پایه‌های تمدن بشری را سست و لرزان نماید و تاروپود فرهنگ انسان و اخلاق را به اضمحلال کشاند. بر این اساس مسئلۀ تهذیب نفس و پرورش انسان‌های مهذب به‌عنوان نوعی راهکار در دستورکار قرار می‌گیرد. با این ‌توصیف، مقالۀ حاضر درصدد است تا با به‌کارگیری اندیشه‌های حضرت‌امامدر زمینۀ تزکیه و تهذیب نفس، دلالت‌هایی برای تربیت اخلاقی ارائه دهد. روش تحقیق مقاله، کیفی و از نوع توصیفی‌تحلیلی است که در مرحلۀ نخست با مراجعه به آثار و تألیفات امام‌خمینیدر زمینۀ تهذیب نفس و حوزۀ تربیت اخلاقی، اندیشه‌‌های ایشان استخراج گردیده و سپس به تحلیل این اندیشه‌ها براساس مبنایی منطقی پرداخته شده است. نتایج به‌دست‌آمده از دیدگاه امام‌خمینی  نشان می‌دهد که: ایمان مبتنی بر اتکال به خدا و تقوای‌الهی همراه با هوشیاری و بصیرت، مسئولیت اجتماعی، تأمل، تفکر و خودشناسی، از لحاظ تربیت ‌اخلاقی کاربرد مؤثری دارد.}, keywords_fa = {تهذیب,اخلاص,تفکر,بینش مطلوب}, url = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_21433.html}, eprint = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_21433_f775c20d2782616918f34b4fdb691140.pdf} } @article { author = {rabani, rasol and ارزانی, حبیب رضا}, title = {Ethical Virtue of Patience in Nahj al-Balāghah}, journal = {Quarterly Scientific Journal of Applied Ethics Studies}, volume = {11}, number = {39}, pages = {37-65}, year = {2015}, publisher = {Islamic Publicity Office of the Theological Seminary of Qom}, issn = {2251-7898}, eissn = {2676-6760}, doi = {}, abstract = {Persistence against adversity is called "Patience" and if practiced for God's sake, it will lead to the enhancement of divine piety and can be considered a virtue. Imam Ali (AS) in Nahj al-Balāghah introduces the "Virtue of Patience" as the head, boss and the controlling center of man's faith: "Patience for faith is like the head for the body" (Nahj al-Balāghah, Hikmat 2, P. 640). Ethicists believe that patience is the leading quality for all other ethical virtues, but among the public it has been limited to the situation in which the person endures the hardships and is satisfied with the status quo. This article investigates the literal, ethical and conventional meanings of patience from the time of Imam Ali up to the present, using a comprehensive approach in two fields of Islamic traditions and bibliography and by referring to four commentaries of Nahj al-Balāghah. The term patience in Nahj al-Balāghah, besides keeping its literal and technical meaning, has made a semantic relation with many of the religious and ethical concepts. Based on this fact, the present essay tries to explain and analyze the Islamic traditions in which this term has been used and then using the commentaries of Nahj al-Balāghah, indicates the relationship between patience and other concepts like faith, piety, certainty and … .}, keywords = {patience,Fortitude,Perseverance,Faith,Nahj al-Balāghah}, title_fa = {تبیین و تحلیل روایی فضیلت اخلاقی صبر در نهج‌البلاغه}, abstract_fa = {پایداری و شکیبایی در مقابل سختی‌‌ها را «صبر» گویند و اگر برای رضای خداوند متعال و تسلیم امر او باشد، درجهت پیشبرد تقوای الهی موثر بوده و فضیلت محسوب می‌شود. حضرت امیرالمومنین علی‌بن‌ابی‌طالبدر نهج‌البلاغه از «فضیلت صبر» به‌عنوان مدیر، رئیس و مرکز کنترل ایمان نام می‌برند: «فَإِنَّ الصَّبْرَ مِنَ الْإِیمَانِ کَالرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ»؛ صبر برای ایمان مانند سر است برای بدن. (سیدرضی، 1379: حکمت82 ،640) علمای علم اخلاق «صبر» را سکان و هدایتگر همۀ فضائل اخلاقی دانسته‌اند؛ ولی ظهور و پهنای معنایی این واژه در عرف، محدود به «تحمّل سختی‌ها و قانع‌شدن در برابر وضع موجود» شده است. این مقاله به لحاظ معنای وضعی، مفهوم اخلاقی و معنای عرفی متداول از زمان امیرالمومنینتا عصر حاضر، با نگرشی فراگیر و با دو دامنۀ روایی و کتاب‌شناسی به بررسی و تحلیل فضیلت صبر در چهار شرح نهج‌البلاغه پرداخته است. واژۀ «صبر» در نهج‌البلاغه با حفظ معنای لغوی و اصطلاحی، با بسیاری از مفاهیم اخلاقی و دینی ارتباط معنوی دارد. براین‌اساس در این تحقیق به تبیین و تحلیل روایی و ارتباط آن با مفاهیم دیگر نظیر ایمان، تقوا، یقین و ... با توجه به آرای شارحان، توجه شده است.}, keywords_fa = {صبر,شکیبایی,استقامت,ایمان,نهج‌البلاغه}, url = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_21434.html}, eprint = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_21434_1b12ae41444ba325d7b630e57c401032.pdf} } @article { author = {رضایی, ابراهیم}, title = {}, journal = {Quarterly Scientific Journal of Applied Ethics Studies}, volume = {11}, number = {39}, pages = {65-85}, year = {2015}, publisher = {Islamic Publicity Office of the Theological Seminary of Qom}, issn = {2251-7898}, eissn = {2676-6760}, doi = {10.22081/jare.2017.44849.}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {اخلاص، مناط اصلی بین دین و اخلاق}, abstract_fa = {ایصال نفس به امر نامتناهی که سرچشمۀ حقیقی اوست، در گرو انجام آیینمند تکلیف از سر حکمت است. این امر در سه ساحت انضباط پیشهوری، گذر پیروزمندانه و مؤدّبانه از موقعیّت اخلاقی و انجام منسک دینی، ظهور مییابد. زمانی که نفس، با پذیرش مشقّت و ریاضت موفّق میشود، استعدادهای خود را فعلیّت ببخشد، نور نهفتۀ خود را آشکار ساخته است که سند ربّانیّت اوست. با وجود این، نور الهی نفس، به تحقّق نمیپیوندد مگر آن‌که فرد مکلّف، به هنگام التزام خویش به انجام اعمال خاصّه، بر شرط اخلاص مراقبت داشته باشد و از آن تخطّی نورزد. به عبارت دیگر، خالصانه انجام دادن کارها، در هر سه ساحت نامبرده، عین تجلّی نور ناظمه نفس است. شرط اخلاص، هم در ادای مناسک دینی حضور دارد و هم در آداب اخلاقی. بنابراین، اخلاص، در درجۀ اول، متعلّق به خود نفس است و به نحوۀ عملکرد فاعلی بستگی دارد که ملتزم به ادای تکالیف است.}, keywords_fa = {حکمت,انضباط,پیشه,موقعیّت اخلاقی,ادب,منسک,غریزه,سائقه,حسّ,اخلاص}, url = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_64107.html}, eprint = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_64107_be5cbbaf4d0fe5aba84bb8c409d997ce.pdf} } @article { author = {rajaee, mahdi}, title = {}, journal = {Quarterly Scientific Journal of Applied Ethics Studies}, volume = {11}, number = {39}, pages = {85-111}, year = {2015}, publisher = {Islamic Publicity Office of the Theological Seminary of Qom}, issn = {2251-7898}, eissn = {2676-6760}, doi = {10.22081/jare.2017.44864.}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {فریب‌گری زن در آینه قرآن و حدیث (با تأکید بر آیۀ 28 سورۀ یوسف (علیه السلام)}, abstract_fa = {در عصر کنونی دیدگاه‌های متفاوتی دربارۀ زن وجود دارد. گروهی با برداشتی نادرست نگاه قرآن را به زن بدبینانه می‌دانند. یکی از زمینه‌های پیدایش بدگمانی به زن آیۀ 28 سورۀ یوسف است که به همه زنان، کید بزرگ داشتن نسبت داده شده است. برخی دیگر با مقایسه آیۀ مذکور و آیۀ 76 سورۀ نساء که در آن کید شیطان ضعیف معرفی شده، درسدد ضربه‌زدن به شخصیت زن برآمده‌اند. این نوشتار از نوع تحقیقات کیفی است که با رویکرد تحلیل مضمون انجام شده است و برداشت‌های نوینی از این آیات ارائه می‌دهد. نویسنده بر این باور است که نگاه قرآن به زن در موضوع فریب‌کاری بدبینانه نبوده و وجود این توانایی در زن، لزوماً‌ به‌معنای به‌کاربستن آن از سوی همه زنان نیست. از طرف دیگر از آن‌جایی که گستره معنایی دو آیه متفاوت است، ‌مقایسه آن دو اشتباه است و نمی‌توان کید زن را از کید شیطان بزرگتر دانست.}, keywords_fa = {کید زن,‌مکر زن,‌فریب‌گری زن,کید شیطان,نقص زن,برتری مرد,تفسیرآیه 28سوره یوسف}, url = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_64117.html}, eprint = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_64117_2cbae105b9d8b32386dcabd5dc981eed.pdf} } @article { author = {ربانی اصفهانی, حوریه}, title = {}, journal = {Quarterly Scientific Journal of Applied Ethics Studies}, volume = {11}, number = {39}, pages = {111-137}, year = {2015}, publisher = {Islamic Publicity Office of the Theological Seminary of Qom}, issn = {2251-7898}, eissn = {2676-6760}, doi = {10.22081/jare.2017.44818.}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {بررسی مقایسه‌ای مبانی تربیت و فرزند‌پروری از دیدگاه روانشناسی و اسلام}, abstract_fa = {فرزند‌پروری از جمله مباحثی است که در طول تاریخ، بشر به آن توجه کرده است. در تمام جوامع، از جوامع ابتدایی و انسان‌های اولیه گرفته تا جوامع متمدن و انسان‌های فرهیخته، اقدام در جهت تربیت افراد وجود داشته است. تربیت در سیر تاریخی‌اش، در میان اقوام مختلف ظهور و بروز متفاوت داشته و به شیوه‌های گوناگون إعمال گردیده، اما تجلی تمامی این اقدامات، گویای درک انسان‌ها از ضرورت تربیت بوده است. در این ‌میان نقش والدین، به‌ویژه مادر انکار‌ناپذیر است. در حوزۀ روانشناسی، تحقیقات گسترده‌ای دربارۀ سبک‌های فرزند‌پروری مطرح شده است که عبارت‌اند از: فرزند‌پروری مقتدرانه، مستبدانه، سهل‌گیرانه و مسامحه‌کارانه. در متون و احادیث اسلامی نیز به شیوۀ تربیت فرزندان از دیدگاه قرآن و معصومیناشاره شده است. با‌توجه به اهمیت فرزند‌پروری و تأثیر آن در سعادت و پیشرفت جامعه، در این مقاله سعی بر آن است تا با روش توصیفی‌تحلیلی و کتابخانه‌ای، شیوۀ فرزند‌پروری در روانشناسی بررسی شود و با فرزند‌پروری در اسلام، به‌عنوان کامل‌ترین دین آسمانی مقایسه‌ای صورت گیرد.}, keywords_fa = {فرزند‌پروری,تربیت,روانشناسی,اسلام}, url = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_64105.html}, eprint = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_64105_4d748d00fa8902931493d98bd385d973.pdf} } @article { author = {mirzae, M.R. and sadeqi, hadi}, title = {Anthropological Foundations of Ethics from the Perspective of Khāji AfIal al-DIn KāshānI}, journal = {Quarterly Scientific Journal of Applied Ethics Studies}, volume = {11}, number = {39}, pages = {137-179}, year = {2015}, publisher = {Islamic Publicity Office of the Theological Seminary of Qom}, issn = {2251-7898}, eissn = {2676-6760}, doi = {}, abstract = {The present essay has been extracted from the MA thesis entitled "The Bases of Theoretical Ethics from the Perspective of Bābā Afḍal al-DῙn KāshānῙ" written by the author. Studying the anthropological bases of ethics from his point of view, paves the way for extracting his ethical theory. Believing that man is composed of three components of body, soul and wisdom, Bābā Afḍal emphasizes the epistemological and ontological relations between the three concepts of theism, ontology, and anthropology. He maintains that the absolute and perfect existence of everything happens in its conceptual image and accordingly, man's ultimate perfection lies in his intellectuality, because the perfection of material life is in the power of perception and reasoning and the perfection of reasoning is achieved when intellectuality is realized and its realization lies in the unification of subject, wisdom and the object. Based on his view, the reality of human existence and his everlasting aspect depends on his wisdom and his real salvation is achieved when in the metaphysical world, his spiritual image is in its perfect status. The most important foundations of the salvation and perfection are knowledge or wisdom, that means the destination and ultimate goal of human being is to put his potential knowledge into practice and make it practical wisdom.}, keywords = {Bābā Afḍal,Afḍal al-DῙn,philosophy of ethics,Anthropological Foundations of Ethics}, title_fa = {مبانی انسان‌شناختی اخلاق از دیدگاه خواجه افضل‌الدین کاشانی}, abstract_fa = {پژوهش حاضر برگرفته از پایان‌نامه کارشناسی ارشد نویسنده با عنوان «مبانی نظری اخلاق از دیدگاه باباافضل کاشانی» است. در این مقاله، بررسی مبانی انسان‌شناختی اخلاق از نگاه باباافضل که یکی از زمینه‌های لازم برای استخراج نظریۀ اخلاقی وی است، فراهم می‌شود. باباافضل ضمن اعتقاد به تشکیل انسان از سه جزء تن، جان و خرَد یا عقل، با تأکید بر رابطۀ شناختی و وجودیِ مثلثِ «خداشناسی، هستی‌شناسی و انسان‌شناسی» معتقد است که وجود تامّ و حقیقی هر چیز، صورت علمی و معقول آن است و بر همین اساس، کمال نهایی انسان نیز در بقای عقلانی اوست؛ زیرا کمالِ حیات و حسّ، به قوّۀ ادراک و تعقّل است و کمالِ ادراک و تعقّل نیز به فعلیت آن و کمال فعلیّت تعقّل و دانش و به اتّحاد عاقل و عقل و معقول است. از نگاه وی حقیقت وجودی انسان و بُعد جاودان او، به نفس عاقله و خرَدش وابسته است و سعادت حقیقی انسان این است که در عالم نفسانی، صورت نفسانی‌اش به بهترین حالتِ علمی باشد. مهم‌ترین بن‌مایه‌های این سعادت و کمال نفسانی، علم و یقین یا حکمت است؛ یعنی هدف نهایی انسان این است که دانایی بالقوه را به دانایی بالفعل تبدیل کند و به مرتبۀ عقل بالفعل برساند.}, keywords_fa = {باباافضل,افضل‌الدین,فلسفۀ اخلاق,مبانی انسان‌شناختی اخلاق}, url = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_21435.html}, eprint = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_21435_c0aecd7204e5de153046fde41d7a6ead.pdf} } @article { author = {مردانی ولندانی, مریم}, title = {}, journal = {Quarterly Scientific Journal of Applied Ethics Studies}, volume = {11}, number = {39}, pages = {165-183}, year = {2015}, publisher = {Islamic Publicity Office of the Theological Seminary of Qom}, issn = {2251-7898}, eissn = {2676-6760}, doi = {10.22081/jare.2017.44862.}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {رابطه نوع دوستی با دینداری و جهت‌گیری مذهبی}, abstract_fa = {مقدمه: نوع‌دوستی، مفهومی است محصول قرن هجدهم که اخیراً بیشتر بدان توجه شده و دربارۀ آن پژوهش انجام می‌گیرد. احتمالاً توجه به چنین موضوعی به ‌این‌ دلیل است که تعارض و تباهی کنونی دنیا، باعث شده مردم بیشتر به بُعد مثبت وجود انسان فکر کنند. تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه نوع‌دوستی با دینداری و جهت‌گیری مذهبی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. روش: این‌مطالعه از نوع مطالعات توصیفی‌همبستگی است. جامعۀ آماری آن همۀ دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 90-89 بوده و حجم نمونه 169 نفر و شیوۀ نمونه‌گیری از نوع دردسترس است. ابزار‌های استفاده‌شده در این پژوهش، آزمون سطح تحول اخلاقی «ما» و مقیاس سنجش‌دینداری است. به‌منظور بررسی رابطۀ نوع‌دوستی با دینداری و جهت‌گیری مذهبی، از همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌ها: بین نوع‌دوستی با دینداری r = 0/20 ,p = 0/009 ، جهت‌گیری مذهبی درونی r‏ = 0/31 ,p = 0 ، جهت‌گیری مذهبی بیرونی r = - 0/29 , p = 0، باورهای دینی r = 0/17, p = 0/02و التزام به وظایف دینی r =0/23 , p = 0/002 رابطۀ معنی‌داری وجود دارد. بحث و نتیجه‌گیری: بین نوع‌دوستی با دینداری و جهت‌گیری مذهبی ارتباط وجود دارد و چنانکه مشاهده می‌شود: این رابطه با دینداری و جهت‌گیری مذهبی درونی مثبت و با جهت‌گیری مذهبی بیرونی منفی است. از بین خرده‌مقیاس‌های دینداری، باورهای دینی و التزام به وظایف ‌دینی، با نوع‌دوستی، رابطه‌ای‌ مثبت دارند؛ بنابراین می‌توان نتیجه‌گرفت: با افزایش میزان دینداری در افراد، احتمال اینکه افراد رفتارهای نوع‌دوستانه از خود نشان دهند، افزایش می‌یابد. علاوه‌براین با افزایش میزان نوع‌دوستی، احتمال اینکه فرد جهت‌گیری مذهبی درونی داشته باشد، بیشتر است.}, keywords_fa = {نوع‌دوستی,جهت‌گیری مذهبی,دینداری}, url = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_64113.html}, eprint = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_64113_f085d7482a28637e6e8e08d380107604.pdf} } @article { author = {karami, Jahangir and PiriKamrani, Marzeh}, title = {Therapeutic Effect of Spirituality on Social Adjustment among University Students}, journal = {Quarterly Scientific Journal of Applied Ethics Studies}, volume = {11}, number = {39}, pages = {180-200}, year = {2015}, publisher = {Islamic Publicity Office of the Theological Seminary of Qom}, issn = {2251-7898}, eissn = {2676-6760}, doi = {}, abstract = {Purpose: Recognizing the importance of spiritual effects in the treatment of psychological problems, the study is aimed at evaluating the effectiveness of spirituality therapy on the female students in establishing social adjustment. Method: Conducting an experiment using a pretest,post-test questionnaire, on the control group and the study statistical population included all students of Sama Technical University of Kermanshah. A Sample of 120 students was selected by simple random sampling, and after completing the Bell survey of social adjustment 50 students who had the lowest level of social adjustment, were randomly divided into experimental and control groups. For the experimental group 9 spiritual therapy sessions were held and the post-test was given to both groups. The data analysis was done by statistical method of Covariance Findings: The results showed that the dependent variable in the experimental group compared with the control group had significant improvement. Conclusion: It can be concluded from the results, that the spiritual education of female students has been effective in increasing social adjustment.}, keywords = {Spirituality therapeutic,Social adjustment,students}, title_fa = {تأثیر آموزش معنویت درمانی بر سازگاری اجتماعی در دانشجویان}, abstract_fa = {هدف: با توجه به اهمیّت مداخلات معنوی در درمان مشکلات روان‌شناختی، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی آموزش معنویت‌درمانی بر سازگاری اجتماعی دانشجویان دختر انجام شد. روش: روش پژوهش، انجام آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون بود که با گروه کنترل و جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی دانشجویان دختر دانشکده فنی سما در کرمانشاه انجام شد. از میان آن‌ها نمونه‌ای به حجم120 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب‌شد و پس از تکمیل پرسشنامۀ سازگاری اجتماعی بل،50 نفر که کمترین میزان سازگاری را داشتند، به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برای گروه آزمایش، 9 جلسۀ آموزش معنویت‌درمانی به‌صورت گروهی اجرا شد و بعد از مداخله، برای هر دو گروه، پس‌آزمون به عمل آمد. برای تحلیل داده‌ها از روش آماری کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که متغیر وابسته در گروه آزمایش، در مقایسه با گروه کنترل، ارتقای معناداری یافته ‌است. نتیجه‌گیری: از یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه‌گرفت که آموزش معنویت‌درمانی در افزایش سازگاری اجتماعی دانشجویان دختر مؤثر بوده ‌است.}, keywords_fa = {معنویت درمانی,سازگاری اجتماعی,دانشجویان}, url = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_21436.html}, eprint = {http://akhlagh.morsalat.ir/article_21436_ed295a37432e2e2e5d23305c0de421e2.pdf} }