هدف از انجام پژوهش حاضر، واکاوی ارتباط بین رویکردهایمدیریت تعارض و عملکرد شغلیِ کارکنان آموزش وپرورش شهر اصفهان است. این پژوهش ازنوع کاربردی بوده و برای اجرای آن از روش توصیفی پیمایشی استفاده شده است. جامعهٔآماری تحقیق شامل 539 نفر از مدیران، برنامهریزان و کارشناسان ادارههای آموزش وپرورش شهر اصفهان است که تعداد 220نفر بهعنوان نمونهٔ مورد مطالعه از طریق جدولمورگان و بهصورت روش نمونهگیریِ تصادفی طبقهای متناسب با جامعهٔ آماری انتخابشدهاند. در پژوهش حاضر، برای جمعآوری اطلاعات از دو پرسشنامه استفاده شد؛ پرسشنامهٔرویکردهای مدیریت تعارض و پرسشنامهٔ عملکرد. نتایج، نشان دادهاست که بین رویکردهای مدیریت تعارض (شناختی-ذهنی، نرم و سخت) و عملکرد در مدیران،برنامهریزان و کارشناسان ادارههای آموزش و پرورش شهر اصفهان رابطهٔ معنادار وجوددارد و رویکرد نرم بیشترین نقش را در تبیین عملکرد دارد. همچنین با دیدی تحلیلینشان داده میشود که از دیدگاه نهجالبلاغه عوامل مختلفی زمینهساز بروز اینگونهتعارضات هستند که میتوانند ناشی از عوامل فردی، میانگروهی، اجتماعی، مدیریتی یاتلفیقی از آنها باشند. سبک مدیریت تعارض حضرت علی7در مقابله با تعارضات منفیاجتماعی دارای سه شیوهٔ کلی است که شامل مدیریت ذهنی تعارض، مدیریت نرم تعارض ومدیریت سخت تعارض است و هر کدام در جایگاه خود و در مقابله با تعارضات یادشدهدارای نقشی بسیار مؤثر، مهمّ و ارزشمند است.