خانواده رکن بنیادین جامعه انسانی است، اما با افول و ضعف رویکرد اخلاقی به زندگی، این رکن دچار مشکل شده و محبت، مودت و رحمت، در میان مردم، روبه‌کاهش است. الگوهای متعددی برای ایجاد علاقه به خانواده ارائه شده که بهنظر میرسد الگوی اخلاقی‌ای که استاد مطهری با تکیه بر تعالیم الهی به‌دست داده، بهترین راه برای تحکیم بنیان خانواده است. این پژوهش که به روش توصیفی - تحلیلی انجام شده، در پی تبیین این الگو و نظریه است. هدف پژوهش این است که نشان دهد روند فعلی اوضاع فرهنگی جامعه جهانی، مشکل بزرگی برای جامعه اسلامی است. این مشکل در عرفی‌شدن دین و اخلاق، تبلیغات غرب و ترویج شهوت ریشه دارد. با تبلیغات فرهنگی غرب، هدف از تشکیل خانواده برای انسان معاصر مبهم شده است؛ چنانکه نمیداند، آیا براساس فطرت خود به همسر، فرزند و والدین و محبت به آنها نیازمند است و نیازهای جنسی ابزاری برای کمک به رفع این نیاز فطری است یا خانواده فقط بهانهای برای رفع نیاز شهوانی است و حرمت، قداست و ارزش دیگری ندارد؟ گروهی نظر دوم را پذیرفته‌اند، اما اندیشمندان الهی، مانند شهید مطهری، نظر اول را ارائه میکنند و معتقدند تنها راه سعادت بشر بازگشت به اصل خانواده است و چنین بازگشتی با الگوی فطرت، یعنی میل فطری زن و مرد به تشکیل خانواده، مهرورزی به یکدیگر، گرایش فطری به همزیستی عاطفی با عزیزان و... دیر یا زود محقق می‌شود.
فیروزمهر, محمدمهدی, & میرعرب, فرج الله. (1397). الگوهای اخلاقی بازگشت به خانواده در جهان معاصر با تأکید بر نظریه شهید مطهری. فصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات اخلاق کاربردی, 14(32), 71-94. doi: 10.22081/jare.2019.53073.1331
MLA
محمدمهدی فیروزمهر; فرج الله میرعرب. "الگوهای اخلاقی بازگشت به خانواده در جهان معاصر با تأکید بر نظریه شهید مطهری". فصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات اخلاق کاربردی, 14, 32, 1397, 71-94. doi: 10.22081/jare.2019.53073.1331
HARVARD
فیروزمهر, محمدمهدی, میرعرب, فرج الله. (1397). 'الگوهای اخلاقی بازگشت به خانواده در جهان معاصر با تأکید بر نظریه شهید مطهری', فصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات اخلاق کاربردی, 14(32), pp. 71-94. doi: 10.22081/jare.2019.53073.1331
VANCOUVER
فیروزمهر, محمدمهدی, میرعرب, فرج الله. الگوهای اخلاقی بازگشت به خانواده در جهان معاصر با تأکید بر نظریه شهید مطهری. فصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات اخلاق کاربردی, 1397; 14(32): 71-94. doi: 10.22081/jare.2019.53073.1331
)