ORIGINAL_ARTICLE
راستگویی و تربیت در دوران کودکی و نوجوانی
راستگویی در مقام یکی از ارزشهای کلان اخلاق انسانی، در فرهنگهای مختلف تأیید شده و فارغ از تعینات مختلف ملی، مذهبی و فرهنگی، دغدغۀ طرفداران اخلاق از هر سنخ بوده است. در این میان، رویکردهای تربیتی ناظر بر نهادینهسازی راستگویی، مهم و البته تا حدی مبهم و مجمل بودهاند. نوشتار حاضر در پی آن است تا ارتباط راستی و تربیت را از دو منظر مختلف برقرار سازد. در منظر نخست، تربیت با هدف راستگویی صورت میپذیرد و در پی آن است تا راستگویی را در مقام هدفی تربیتی محقق سازد. در منظر دوم، راستگویی در مقام ضابطهای نظامبخش، در پی آن است تا نظر و عمل تربیتی را بهگونهای سامان بخشد که مطابق با واقع باشد. در بخش نخست، هفت راهبرد برای نهادینهسازی راستگویی پیشنهاد شده است که بعضی بر سامانبخشی به فضای تربیت ناظرند و بعضی بر خود متربی. ازجمله این راهبردهای روشی میتوان به ایجاد فضای امن روانی، الگوپردازی ناظر بر راستگویی، تقویت حقیقتجویی و تکیه بر شواهد، تقویت حساسیت اخلاقی به دروغ و تقویت استدلالورزی اخلاقی اشاره کرد. در بخش دوم نیز دربارۀ دو استعاره از تربیت در مقام استعارههای دور از واقعیت بحث شده و تعامل ناهمتراز، توصیفی واقعگرایانه از رابطۀ مربی و متربی بهشمار آمده است.
http://akhlagh.morsalat.ir/article_67530_060cde7a4256e48cf80b2013e3ed0572.pdf
2019-11-09
11
36
10.22081/jare.2019.54689.1409
تربیت
راستگویی
جو اخلاقی
الگو
استدلالورزی
شواهد
نرگس
سجادیه
sajjadieh@ut.ac.ir
1
دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
ابنبابویه، محمد بن علی (1385)، من لا یحضره الفقیه، ترجمه محمدجواد غفاری، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
1
افلاطون (1397)، جمهور، ترجمه فؤاد روحانی، چ 15، تهران: علمی فرهنگی.
2
ابن شعبه، حسن بن علی (1382)، تحف العقول عن آل رسول9، ترجمه صادق حسنزاده، قم: آل علی7.
3
باقری، خسرو (1387)، درآمدی بر فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران، جلد 1، تهران: علمی و فرهنگی.
4
_______ (1394)، نگاهی دوباره به تربیت اسلامی، جلد 1، چ 39،تهران: مدرسه.
5
پورتقی، محبوبه (1391)، تحلیل و تبیین مفهوم دروغ، پیامدهای تربیتی و راههای پیشگیری و درمان آن از منظر آموزههای اسلامی، پایاننامه کارشناسیارشد، دانشگاه شیراز.
6
خسروﻧﮋاد، مرتضی (1389)، معصومیت و تجربه (درآمدی بر فلسفه ادبیات کودک)، چاپ 3، تهران: مرکز.
7
جداری عالی، محمد و محمد محمدرضایی (1388)، «قانون زرین اعتدال ارسطو: نقد و بررسی»، قبسات، سال 14، ش53، ص37-66.
8
حسنی، محمد (1395)، «رویکردهای تربیت اخلاقی مبتنی بر نظریه رشدی شناختی»، رویکردهای نوین در تربیت اخلاقی، ویراستۀ محمد حسنی، تهران: مدرسه.
9
سجادیه، نرگس سادات (1394)، «نقد و ارزیابی رویکرد سواد اخلاقیاز منظر عاملیت انسان»، پژوهشنامه مبانی تعلیم و تربیت، سال5، ش2، ص88-109.
10
سیلانیان طوسی، علی (1379)، «دروغ (عوامل مؤثر بر دروغگویی)»، مجله تخصصی زبان و ادبیات دانشکده ادبیات و علوم انسانی مشهد، سال 33، ش1-2، ص179-202.
11
طالبزاده ثانی، هادی و پروین کدیور (1387)، «بررسی رابطه دانش فرااخلاقی با استدلال و رفتار اخلاقی»، فصلنامه تعلیم و تربیت، سال24، ش1، ص7-32.
12
طباطبایی، محمدحسین (1363)، تفسیر المیزان، جلد 25، ترجمه محمدباقر موسوی، قم: محمدی.
13
محدث نوری، حسین (1366)، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، قم:مؤسسه آل البیت.
14
15. وجدانی، فاطمه (1396)، «بررسی انتقادی مدل تربیت اخلاقی تلفیقی مبتنی بر ایدۀ خبرگی اخلاقی»، دو فصلنامه فلسفه تربیت، سال2، ش1، ص115-143.
15
Abdolnour Aljahani, Ayesheh (2017), The first years last forever: Parental guide to early childhood behavior and development, UAE: Sail Publishing, (e-book).
16
Anderson, C.S. (1982), “The search for schoolclimate: a review of the research”, Review of Educational Research, 52, pp, 368-420.
17
Brown, Elizabeth. J. (1997), The quest for whole sight or seeing with the eye of the mind and the eye of the heart: A place for imagination in moral education, (Unpublished Master of Arts’ Thesis), Montreal: McGill University.
18
Denison, C. (2019), Challenges your students with the daily dilemmas, Available at https://www.goodcharacter.com/dilemma2/.
19
Johnson, M. (1993), Moral imagination: Implications of cognitive science for ethics, London: University of Chicago Press.
20
Kohlberg. (2010), Resolving moral conflicts Within the Just community, From Harding, C.G (Eds.), Moral Dilemmas and Ethical Reasoning, Precedent publishing.
21
McGuire, K. (2019), Positive parenting: Listening to your child, listening to your partner, listening to yourself, International Focusing Institute, Available at https://focusing.org/node/344.
22
Narvaez, D. (2008), Human flourishing and moral development: Cognitive and neurobiological perspective of virtue development, In L. P. Nucci and D. Narvaez (Eds.), Handbook of moral and character education, (310-327), New York: Routledge.
23
Panksepp, J. (1998), Affective neuroscience, New York: Oxford University Press.
24
1. Tuana, N. (2007), Conceptualization moral literacy, Journal of Educational Administration, 45(4), 364-377.
25
ORIGINAL_ARTICLE
صداقت در عرصۀ تبلیغ دین؛ بررسی چند چالش اخلاقی
بیتردید اساسیترین کارکرد نهاد تبلیغ دین، رساندن صادقانۀ پیام دین به جامعۀ دینداران است. ایفای این کارکرد گاهی با چالش یا دوراهیهای اخلاقی مواجه میشود و مبلّغ را بر سر دو یا چند راهی تصمیمگیری اخلاقی قرار میدهد. مقاله پیش رو با هدف بررسی شماری از مهمترین چالشهای صداقت در عرصۀ تبلیغ دین سامان یافته است. برای دستیابی به این هدف به مهمترین متون و منابعی که در زمینۀ تبلیغ دین نوشته شده است، مراجعه شد و دربارۀ محتوای آنها تحلیل کیفی انجام گرفت. یافتههای این تحقیق نشان داد تبلیغ صادقانه اساساً گاهی با منافع شخصی مبلّغ در تعارض قرار میگیرد، گاهی جذب حداکثری مخاطبان، صداقت در تبلیغ را به مخاطره میاندازد، در بعضی مواقع نیز ضعف در شایستگیها و صلاحیتهای مبلّغ مانع تبلیغ صادقانه میشود و درنهایت، نگرش جزئی مبلّغ به دین نیز ممکن است از دلایل ضعف صداقت در تبلیغ دین باشد.
http://akhlagh.morsalat.ir/article_67533_487286e2e7df146020898d2afaf833c2.pdf
2019-11-09
37
56
10.22081/jare.2019.54628.1404
تبلیغ دینی
اخلاق کاربردی
مبلّغ
چالش اخلاقی
صداقت
مهدی
فصییحی رامندی
m.fasihi.r@gmail.com
1
پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی قم- پژوهشکده اخلاق و معنویت اسلامی
LEAD_AUTHOR
اسلامی، سید حسن (1385)، دروغ مصلحت آمیز؛ بحثی در مفهوم و گستره آن، قم: بوستان کتاب و حوزه و دانشگاه.
1
جوهرى، اسماعیل بن حماد (١٤٠٧ق)، الصحاح تاج اللغة و صحاح العربیة، تحقیق احمد بن عبدالغفور، چ 4، بیروت: دارالعلم للملایین.
2
دهقان سیمکانی، رحیم (1391)، «تربیت عقلانی، محور اساسی در تبلیغ دینی»، پژوهشنامه تربیت تبلیغی، سال اول، پیششماره اول، ص45-66.
3
رهبر، محمدتقی (1371)، پژوهشی در تبلیغ، تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
4
زورق، محمدحسن (1369)، مبانی تبلیغ، تهران: سروش.
5
سبحانی، جعفر (1386)، سیمای عقاید شیعه، تهران: مشعر علوم و فرهنگ اسلامی.
6
سلطانیرنانی، محمد (1397)، «تحلیل مفهوم دعوت مأذون در تبلیغ آموزههای دینی، براساس دو ویژگی حق و صدق»، اخلاق، ش51، ص121-140.
7
الشریف المرتضی، علی بن الحسین (1405ق)، الرسائل، قم: دارالقرآن.
8
فراهیدی، خلیل بن احمد (1410ق)، العین، قم: هجرت.
9
کاویانیآرانی، محمد (1392)، روانشناسی و تبلیغات با تأ کید بر تبلیغ دینی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
10
کلینی، محمد بن یعقوب( 1407ق)، اصول کافی، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
11
کریمی، عبدالعظیم (1381)، راهبردهای روانشناختی تبلیغ با مخاطبان جوان، تهران: ستاد اقامه نماز.
12
کلینی، محمد بن یعقوب (1407ق)، الکافی، ج2، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
13
مطهری، مرتضی (بیتا)، مشکلات اساسی در سازمان روحانیت؛ بحثی درباره مرجعیت و روحانیت، بیجا: شرکت سهامی انتشار.
14
معین، محمد (1364)، فرهنگ فارسی، تهران: امیرکبیر.
15
نوری، میرزا حسین (1378)، «دو شرط اهل منبر»، مجموعه مقالات راه و رسم تبلیغ، قم: دفتر نشر برگزیده.
16
واسعی، سید علیرضا و محمد شمسالدین دیانی (1386)، درآمدی بر روشهای تبلیغی ائمه، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
17
هالستی، کی. جی (1372)، «تبلیغات و نقش آن در سیاست خارجی»، ترجمه حسین حسینی، مجموعه مقالات تبلیغات و جنگ روانی، تهران: پژوهشکده علوم دفاعی استراتژیک دانشگاه امام حسین 7.
18
Boss, J.A. (1998), Ethics for Life: An Interdisciplinary and Multicultural Introduction. Mountain View, CA: Mayfield.
19
Cialdini, R. B., Petrova, P. K., & Goldstein, N. J. (2004), “The hidden costs of organizational dishonesty”. MIT Sloan Management Review, 45(3), 67.
20
Nash, R.J. (1996), ‘Real World’ Ethics: Frameworks for Educators and Human Service Professionals. New York: Teachers College Press.
21
Oxford Advanced Learner's; (2000), Dictionary, New York: Oxford University Press.
22
Young, D. (1995), “Understanding ethical dilemmas in education”, educational HORIZONS, 74(1):37–42.
23
ORIGINAL_ARTICLE
روانشناسی دروغگویی: انگیزش، همبستههای شناختی، بسترها و راه اصلاح
با وجود مذمت شدید، دروغگویی پدیدهای شایع است. انگیزۀ افراد برای دروغگویی چیست؟ همبستههای شناختی هنگام و بعد از دروغگویی چیست؟ بسترهای شکلگیری دروغ چیست و چگونه میتوان از شیوع آن جلوگیری کرد؟ این پژوهش، با نگاهی روانشناختی، در پی پاسخگفتن به پرسشهای بالاست. نتیجه بررسی مطالعات روانشناختی حاکی از این است که افراد با انگیزههای مختلفی مرتکب دروغ میشوند. این انگیزهها را میتوان در قالب کلی منافع مادی یا روانشناختی برای خود فرد یا دیگران معرفی کرد؛ منافع مادی مانند پول و دیگر منافع محسوسی چون کسب شغل، و منافع روانشناختی مانند دوری از خجالت، رعایت ادب و خدشهدار نکردن احساسات دیگران. از منظر شناختی، افراد هنگام دروغگویی (در مقایسه با راستگویی)، به تلاش شناختی بیشتری نیاز دارند و گاهی بعد از دروغگفتن به دروغ خود باور پیدا میکنند. بسترهایی چون محیط نامناسب و خودپنداره غلط به شکلگیری دروغ کمک میکنند. مقابله با دروغگویی نیازمند دو گام شناختی و عملی است؛ در گام نخست، با مطالعۀ این پدیده، به شناخت درستی از آن دست مییابیم و در گام دوم، باراههایی مانند ایجاد یادآورهای اخلاقی در موقعیتهای وسوسهکننده، مانع دروغگفتن میشویم. دستمایۀ این پژوهش، آثار و مطالعات روانشناختی دربارۀ دروغگویی است. برایناساس، پژوهش حاضر بر روش اسنادی مبتنی است و به تناسب، شکل توصیفی یا تحلیلی به خود میگیرد.
http://akhlagh.morsalat.ir/article_67546_a941f0645d40fd3e9094c9b18a3ada0d.pdf
2019-11-09
57
82
10.22081/jare.2019.54597.1400
روانشناسی دروغگویی
انگیزۀ دروغ
بسترهای دروغگویی
فرایندهای شناختی دروغ
راههای کاهش دروغگویی
حجت الله
آزاد
ho.azad54@gmail.com
1
پژوهشگر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
LEAD_AUTHOR
قرآن کریم.
1
ابن ابیالحدید (1404ق)، شرح نهج البلاغة، قم: کتابخانه آیتالله مرعشی.
2
اریلی، دن (1394)، پشت پردۀ فریبکاری: چگونه به هرکس دروغ میگوییم، بهویژه به خودمان، ترجمه رامین رامبد، تهران: مازیار.
3
اسلامی، سید حسن (1385)، دروغ مصلحت آمیز، چ2، قم: بوستان کتاب و مؤسسه پژوهشی حوزه و دانشگاه.
4
سعدی، مصلح بن عبدالله (1378)، کلیات سعدی، تهران: هستان.
5
شریف رضی، محمد بن حسین (1404ق)، نهج البلاغة، تحقیق صبحی صالح،قم: هجرت.
6
کلینی، محمد بن یعقوب (1407ق)، الکافی، تحقیق علیاکبر غفاری، تهران: دارالکتب الإسلامیة.
7
نراقی، ملااحمد (1371)، معراج السعادة، قم: هجرت.
8
Blasi, A. (1999), “Emotions and moral motivation”, Journal for the theory of social behavior, 29(1), 1-19.
9
________ (2013), in Handbook of moral motivation: theories, models, applications (Vol.1), Springer Science & Business Media.
10
DE Paulo, B. M. & others (1996), “Lying in everyday life”, Journal of personality and social psychology, 70(5), 979.
11
Elaad, E. (2003), “Effects of feedback on the overestimated capacity to detect lies and the underestimated ability to tell lies”, Applied Cognitive Psychology: The Official Journal of the society for Applied Research in Memory and Cognition, 17(3), 349-363.
12
Feldman, R. (2009), The liar in your life: The way to truthful relationships. Twelve.
13
Gino, F., & Ariely, D. (2012), “The dark side of creativity: original thinkers can be more dishonest”, Journal of personality and social psychology, 102(3), 445.
14
Gino, F., Ayal, S., & Ariely, D. (2009), “Contagion and differentiation in unethical behavior: The effect of one bad apple on the barrel”, Psychological science, 20(3), 393-398.
15
Johnson, M. K. & others (1979), “Fact and fantasy: The roles of accuracy and variability in confusing imaginations with perceptual experiences”, Journal of Experimental Psychology: Human Learning and Memory, 5(3), 229.
16
Kerri Pickel (2004), When a lie becomes the truth: The effects of self‐generated misinformation on eyewitness memory, Memory 12:1, 14-26.
17
Levine, T. R. (Ed.). (2014), Encyclopedia of deception. SAGE Publications.
18
Mazar,N., & Ariely, D. (2006), “Dishonesty in everyday life and its policy implications”. Journal of public policy & marketing, 25(1), 117, 126.
19
McCornack Steven A. & Timothy R. Levine (2014), Lying, Difficulty of, in Encyclopedia of deception, SAGE Publications.
20
Meibauer, J. (Ed.). (2018), The Oxford Handbook of Lying, Oxford Handbooks.
21
Stacey L. MacKinnon (2014), Deception Motives, in). Encyclopedia of deception. SAGE Publications.
22
Turvey, B. E., Savino, J. O., & Baeza, J. J. (Eds.). (2017), False Allegations: Investigative and Forensic Issues in Fraudulent Reports of Crime. Elsevier.
23
Vrij, A. (2008), Detecting lies and deceit: Pitfalls and opportunities, John Wiley & Sons.
24
ORIGINAL_ARTICLE
منشوری صحیح برای تحقیقات رسانهای با تأکید بر صداقت اخلاقی
امروزه با توجه به گستردگی نقش رسانههای جمعی و کارکرد ویژۀ آنها در شکلدهی افکار عمومی و بهتبع، تصمیمگیری و تصمیمسازی مسئولان و نیز با توجه به وجود زمینههای انحرافات اخلاقی فعالان این عرصه، ارائه منشوری صحیح برای تحقیقات رسانهای، براساس رعایت صداقت اخلاقی و تحقق سلامت رسانهای، ضروری بهنظرمیرسد. افزونبراین، رسانهها نهتنها بر تکتک مردم تأثیر میگذارند، بلکه آموزهها و عملکرد آنها بر روابط میان افراد جامعه نیز مؤثر است. در این مقاله، شاخصههای هنجاری رسانه برای گسترش صداقت اخلاقی، وامدار اصول اخلاقی برگرفته از جهانبینی و نظام ارزشی اسلام و شامل بایدها و نبایدهای رفتاری در حوزۀ مأموریت حرفهای است که رویکرد اصلی منشور رسانهای را برای محققان عرصۀ رسانه نمودار میسازد. نگارنده در این مقاله بر آن است تا علاوه بر تبیین مفهوم و اهمیت صداقت اخلاقی و مفروضات بنیادی نظام هنجاری اسلام در سلامت رسانه، بایدها و نبایدها (یا الزامات اخلاقی) رسانۀ ملی را در رعایت صداقت و تحقق سلامت رسانهای بهشکل منشوری صحیح برای تحقیقات رسانهای برشمارد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی – تحلیلی، با رویکرد کاربردی و مبتنی بر مطالعات کتابخانهای است. مهمترین نتیجۀ این تحقیق آن است که توجه به کاربرد منشور صحیح رسانهای نشان میدهد که اولاً، در استفاده از رسانهها و بهرهمندی صحیح از آنها باید هدف معقولی وجود داشته باشد و مخاطبان هنگام استفاده از این فضا همواره باید به سلامت جسمی، روحی و اخلاقی خود توجه داشته باشند؛ ثانیاً، بنابر ضرورتی کاملاً منطقی، سیاستگذاریهای رسانهای باید با راهبرد فرهنگی و اخلاقی کشور متناسب باشند تا در تحقق صداقت پایدار اخلاقی سودمند و کارآمد باشند. بنابراین، آموزش فرهنگی و مبتنی بر جامعهپذیری سواد رسانهای برای همۀ قشرهای جامعه، مخاطبان رسانه و مسئولان اجرایی این عرصه لازم است.
http://akhlagh.morsalat.ir/article_67535_5d6cdbe4f55dc861543feff1a546518b.pdf
2019-11-09
83
106
10.22081/jare.2019.55320.1441
اخلاق
صداقت اخلاقی
رسانه
هنجار
شاخصههای هنجاری
سلامت رسانهای
سیدمهدی
سلطانی رنانی
smahdi.soltani224@gmail.com
1
مدرس دانشگاههای اصفهان - صنعتی اصفهان - علوم پزشکی اصفهان - شهید مهاجر - پیام نور-فرهنگیان
LEAD_AUTHOR
قرآن کریم.
1
اسلامی، محمدتقی و دیگران (1386)، اخلاق کاربردی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
2
اسماعیلی، محسن (1385)، «تعامل حقوق و اخلاق در رسانهها»، فصلنامه رسانه، سال 17، ش66، ص 29-9.
3
امامخمینی (1385)، صحیفه نور (بیانات و پیامهای امامخمینی)، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی;.
4
بهادری، افسانه (1376)، درآمدی بر سیاستگذاری و برنامهریزی فرهنگی، تهران: مرکز پژوهشهای بنیادی.
5
پارسانیا، حمید (1382)، «نسبت فقه سیاسی و فلسفه سیاسی»، فصلنامه علوم سیاسی، دانشگاه باقرالعلوم7، ش 21، ص 7-18.
6
تقیپور، فائزه (1397)، «مطالعه کیفی شیوههای فریبکاری رسانه و آثار آن در خانواده»، فصلنامه علمی ترویجی اخلاق، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم (شعبه اصفهان)، سال 8، ش 31 (پیاپی 53)، ص 81-106.
7
جمالزاده، ناصر و میثم آقادادی (1389)، «سیاستگذاری امورفرهنگی کشور از دیدگاه امامخمینی;»، فصلنامه پژوهش فرهنگی، پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، سال 12، ش 12، ص 64-37.
8
جوادی آملی، عبدالله (1372)، شریعت در آینه معرفت،تهران: مرکز نشر فرهنگی رجا.
9
خاشعی، وحید (1391)، «ارائه الگوی مطلوب تدوین سیاستهای رسانهای»، فصلنامه علمی ترویجی رسانه، دفتر مطالعات و برنامهریزی رسانهها، سال 23، ش 1 (پیاپی 86)، ص66-29.
10
ذوعلم، علی (1397)، فرهنگ ناب اسلامی، تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
11
رابرتسون، یان (1374)، درآمدی بر جامعه با تأکید بر نظریههای کارکردگرایی، ستیز و کنش متقابل نمادی، ترجمه حسین بهروان، مشهد: آستان قدس رضوی.
12
رامین، فرح (1391)، «ارتباطات و رسانه دینی»، فصلنامه علمی ترویجی رسانه، دفتر مطالعات و برنامهریزی رسانهها، سال 23، ش 2 (پیاپی 87)، ص 159-141.
13
رفیعپور، فرامرز (1377)، توسعه و تضاد، تهران: شرکت سهامی انتشار.
14
زرگر، افشین (1386)، «نظریه هنجاری روابط بینالملل در جهان معاصر»، فصلنامه سیاست خارجی، سال 21، ش 3، ص 634-599.
15
سنیمان، پی. جی. (1375)، نگاهی دیگر به اخلاق رسانهای، ترجمه محمود حقیقت کاشانی و دیگران، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
16
شرفالدین، سیدحسین (1392)، «رویکردی دینی به اخلاق رسانه»، فصلنامه اخلاق وحیانی، مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی اسراء، سال 2، ش5، ص150-105.
17
صالحی امیری، سیدرضا و امیر عظیمی دولتآبادی (1387)، مبانی سیاستگذاری و برنامهریزی فرهنگی، تهران: مجمع تشخیص مصلحت نظام.
18
طباطبایی، سیدمحمدحسین (1362)، المیزان فی تفسیرالقرآن، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی همدانی، تهران: کانون انتشارات محمدی.
19
فنایی، ابوالقاسم (1384)، دین در ترازوی اخلاق، تهران: مؤسسه فرهنگی صراط.
20
فرهنگی، علیاکبر (1377)، ارتباطات انسانی، تهران: مؤسسه تهران تایمز.
21
فولادی، محمد (1387)، اخلاق روزنامهنگاری، قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی;.
22
کاظمی اردکانی، مهدی و سوسن کشاورز (1385)، «مبانی نظری مدیریت تحول فرهنگی در ایران»، مجموعه مقالات اولین همایش مهندسی فرهنگی، تهران: بینا.
23
گرامی، غلامحسین (1390)، «اخلاق رسانه، مقایسه منشورات جهانی با دستورهای اسلامی»، پژوهشنامه اخلاق، سال 4، ش12، ص144-113.
24
گیدنز، آنتونی(1374)، جامعهشناسی،ترجمه منوچهر صبوری، تهران: نی.
25
لبیبی، محمدمهدی (1387)، معیارهای اخلاق رسانهای در رادیو، تهران:طرح آینده.
26
محسنی، منوچهر (بیتا)، جامعهشناسی عمومی، تهران:کتابخانه طهوری.
27
محمدی، مجید (1379)، اخلاق رسانهای،تهران: نقش و نگار.
28
مریجی، شمسالله (1387)، عوامل مؤثر در انحراف از ارزشها، چ 2، قم: مرکز پژوهشهای اسلامی صداوسیما (دفترعقل).
29
مسعودی، فاطمه (1387)، مروری بر ابعاد وضعیت فرهنگی کشور، گزارش داخلی معاونت پژوهشی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی.
30
مصباحیزدی، محمدتقی (1384)، معارف قرآن (خداشناسی)، چ 5، قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی;.
31
مطهری، مرتضی (1374)، تعلیم و تربیت در اسلام، چ 26، قم: صدرا.
32
مککوایل، دنیس (1382)، درآمدی بر نظریه ارتباطات جمعی، ترجمه پرویز اجلالی، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
33
نگهدار، بابک (1382)، سیاستهای فرهنگی کشورهای جهان، ج1، تهران: ایلیاگستر.
34
ویلیامز، کوین (1386)، درک تئوری رسانه، ترجمه رحیم قاسمیان، تهران: ساقی.
35
هاولت، مایکل و وام رامش(1380)، مطالعه خطمشی عمومی، ترجمه عباس منوریان و ابراهیم گلشن، تهران: مرکز آموزش مدیریت دولتی.
36
38.Griffith, Jeremy (2011), The Book of Real Answers to Everything- why do people lie? ISBN978-1-74129-007-3.
37
39.Lee, M (2013), Consumer Culture reborn: the cultural politics of Consumption, Routledge publications.
38
40.phang, Anna (2005), Add a dose of Media Literacy in the Media Diplomas Curriculum and Syllabus. www.esd.sp.edu.sg/eetc/eetc07/docs/jtp/ Media literacy annaphang.pdf.
39
ORIGINAL_ARTICLE
مفهومشناسی دروغ از نگاه اندیشمندان مسلمان و غربی (گفتگو با دکتر علیاکبر تیموری)
بیتردید، دروغ از مهمترین رذائل اخلاقی است و در مقابل آن صداقت و راستی قرار دارد. همواره، هم در جهان شرق و هم در جهان غرب، اندیشمندان بسیاری (اعم از ایدئولوژیستهای دینی و غیردینی) صداقت را یک حقیقت انسانی برشمرده، از آن دفاع کرده و در نصایح و لطائف اخلاقی، پیروان خود را از دروغ برحذر داشتهاند. با این حال، پژوهشهای گستردهای با رویکردهای مختلف دینی، فلسفی و معرفتشناختی، جامعهشناختی و روانشناختی دربارۀ مفهومشناسی دروغ انجام و استدلالهای متعددی برای آن ارائه شده است. آنچه در این گفتگو دربارۀ آن سخن میرود، مفهومشناسی دروغ از نگاه اندیشمندان غربی و اسلامی و اثبات همخوانی هر دو نگاه دربارۀ این مفهوم است. این گفتگو با رویکردی مقایسهای نشان میدهد با تحولی که در قرن بیستم در معنی دروغ ایجاد شده است، هم غربیها و هم اندیشمندان اسلامی، قصد فریب را در معنی دروغ دخیل ندانستهاند. غربیها برای اثبات مدعای خود به واژۀ اظهارکردن و اندیشمندان اسلامی به واژۀ اخبار/ گزارشدادن استناد کردهاند. وجه مشترک دو دیدگاه این است که هر دو واژه و تبیین ارتباط معناشناختی آنها با دروغ، مفاهیم شوخی، لطیفه، طنز و تئاتر را بهخوبی از گسترۀ معنایی دروغ خارج میکنند
http://akhlagh.morsalat.ir/article_67541_bee76c36ec078f8845c66f5a70263880.pdf
2019-11-09
107
123
10.22081/jare.2019.55432.1446
مفهومشناسی
دروغ
قصد فریب
صداقت
شوخی
مجید
جعفریان
majidjafarian1357@yahoo.com
1
مدیرگروه برنامه ریزی
LEAD_AUTHOR
علی اکبر
تیموری فریدنی
taateymoti@gmail.com
2
کارشناس اخلاق اسلامی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
معرفی و نقد کتاب: پشت پرده ریاکاری؛ چگونه به هر کس دروغ میگوییم، بهویژه به خودمان
«پشت پردۀ ریاکاری» عنوان کتابی از دَن آریلی است. آریلی در این کتاب تلاش کرده با ارائه شواهد تجربی فراوان نشان دهد «مدل سادۀ بزه خردمندانه» نمیتواند رفتارهای فریبکارانۀ ما را بهخوبی توضیح دهد. براساس این مدل، افراد در هر موقعیت طبق تحلیل عقلانی و محاسبۀ هزینه - فایده، دست به بزه میزنند. فرد، سود و زیان حاصل از ارتکاب عمل مجرمانه را میسنجد و چنانچه سود عمل از زیان آن بیشتر باشد، به آن اقدام میکند. آریلی بر این باور است که محاسبۀ هزینه- فایده در کنار تصویری که از خودمان بهعنوان انسان اخلاقی داریم، تعیینکنندۀ میزان فریبکاری ماست. محاسبۀ هزینه- فایده ما را به فریبکاری حداکثری فرامیخواند، اما ما بهاندازهای فریبکاری میکنیم که تصویر اخلاقی که از خودمان داریم، زیاد مخدوش نشود. عاملی که موجب میشود در ضمن فریبکاری، تصویر اخلاقی خودمان را حفظ کنیم، «قصهبافی» است. قصهبافی به ما کمک میکند فریبکاری خود را توجیه کنیم و بهنوعی از درگیری با وجدان رهایی یابیم.در نوشتار حاضر، کوشش کردهایم ضمن ارائه خلاصهای از محتوای کتاب، ادعاهای نویسنده را نقد و بررسی کنیم. آزمایشهای متعددی که آریلی برای اثبات ایده خود ترتیب داده است، در انتقاد از مدل سادۀ بزه خردمندانه موفقاند، ولی برای اثبات مدل خود وی بسنده نیستند؛بعضی از نتایج این آزمایشها قابلتفسیرند و صراحتی در ادعای وی ندارند. البته برخی ادعاهای فرعی او با همین آزمایشها بهخوبی تأیید شدهاند.
http://akhlagh.morsalat.ir/article_67534_66e631610b9b26624a6761aa896c4d67.pdf
2019-11-09
125
153
10.22081/jare.2019.54683.1408
معرفی کتاب
نقد کتاب
پشت پردۀ ریاکاری
دن آریلی
فریبکاری
دروغ
حسن
بوسلیکی
h.boosalik@isca.ac.ir
1
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
LEAD_AUTHOR
آریلی، دن (1394)، پشت پردۀ ریاکاری؛ چگونه به هر کس دروغ میگوییم، بهویژه به خودمان، ترجمه رامین رامبد، تهران: مازیار.
1
سیلوا، جیسون (Jason Silva) (2011)، مستند بازیهای مغز، قسمت 16، https://www.aparat.com/v/vP1ji
2
کریمی، یوسف (1390)، روانشناسی اجتماعی، تهران: ارسباران.
3
کرین، ویلیام (1384)، نظریههای رشد؛ مفاهیم و کاربردها، ترجمه غلامرضا خوینژاد و علیرضا رجایی، تهران: رشد.
4
لرر، یونا (1389)، تصمیمگیری، ترجمه اصغر اندرودی، تهران: دایره.
5
لسلی، یان (1391)، دروغگویان مادرزاد؛ چرا بدون خدعه و نیرنگ نمیتوانیم زندگی کنیم، ترجمه مهدی قراچهداغی، تهران: پیکان.
6
Burton, R.V. & Kunce, L. (1995), "Behavioral models of moral development: A brief history and integration", in William M. Kurtines, Jacob L. Gewirtz (eds.) Moral development: An introduction, 1995, pp. 141-171.
7
Evans, Angela D. and Lee, Kang (2013), Lying, Morality, and Development, in Killen and Smetana (eds.), Handbook of moral development, New York and London, Psychology press.
8
Haidt, Jonathan (2001), "The emotional dog and its rational tail: A social intuitionist approach to moral judgment", Psychological Review, 108, 2001, pp. 814-834.
9