TY - JOUR ID - 21435 TI - مبانی انسان‌شناختی اخلاق از دیدگاه خواجه افضل‌الدین کاشانی JO - فصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات اخلاق کاربردی JA - JARE LA - fa SN - 2251-7898 AU - میرزایی, محمدربیع AU - صادقی, هادی AD - پژوهشگاه قرآن و حدیث Y1 - 2015 PY - 2015 VL - 11 IS - 39 SP - 137 EP - 179 KW - باباافضل KW - افضل‌الدین KW - فلسفۀ اخلاق KW - مبانی انسان‌شناختی اخلاق DO - N2 - پژوهش حاضر برگرفته از پایان‌نامه کارشناسی ارشد نویسنده با عنوان «مبانی نظری اخلاق از دیدگاه باباافضل کاشانی» است. در این مقاله، بررسی مبانی انسان‌شناختی اخلاق از نگاه باباافضل که یکی از زمینه‌های لازم برای استخراج نظریۀ اخلاقی وی است، فراهم می‌شود. باباافضل ضمن اعتقاد به تشکیل انسان از سه جزء تن، جان و خرَد یا عقل، با تأکید بر رابطۀ شناختی و وجودیِ مثلثِ «خداشناسی، هستی‌شناسی و انسان‌شناسی» معتقد است که وجود تامّ و حقیقی هر چیز، صورت علمی و معقول آن است و بر همین اساس، کمال نهایی انسان نیز در بقای عقلانی اوست؛ زیرا کمالِ حیات و حسّ، به قوّۀ ادراک و تعقّل است و کمالِ ادراک و تعقّل نیز به فعلیت آن و کمال فعلیّت تعقّل و دانش و به اتّحاد عاقل و عقل و معقول است. از نگاه وی حقیقت وجودی انسان و بُعد جاودان او، به نفس عاقله و خرَدش وابسته است و سعادت حقیقی انسان این است که در عالم نفسانی، صورت نفسانی‌اش به بهترین حالتِ علمی باشد. مهم‌ترین بن‌مایه‌های این سعادت و کمال نفسانی، علم و یقین یا حکمت است؛ یعنی هدف نهایی انسان این است که دانایی بالقوه را به دانایی بالفعل تبدیل کند و به مرتبۀ عقل بالفعل برساند. UR - http://akhlagh.morsalat.ir/article_21435.html L1 - http://akhlagh.morsalat.ir/article_21435_c0aecd7204e5de153046fde41d7a6ead.pdf ER -