An analysis of Allameh Majlesi's ethical theory in the paradigm of normative ethics theories and its practical consequences

Authors

1 Banu Mojtahdeh Amin Institute of Higher Education, Isfahan

2 Department of Education, University of Isfahan

3 Associate Professor, Department of Islamic Philosophy and Theology, University of Isfahan

10.22081/jare.2024.68098.1876

Abstract

,Ethics is an important matter and a necessary need for all human societies, and so far different ethical theories have been presented by each of the eastern and western thinkers and ethicists. Most of these theories are summarized in the three main theories of dutyism, virtueism and utilitarianism. Islamic thinkers have also paid special attention to this issue and consider the main mission of religion to be the education of human beings in the field of ethics. One of these thinkers is Allameh Mohammad Baqer Majlisi. He has written a lot about ethics. Therefore, the question is raised, what is Allameh Majlesi's moral theory? And what does he consider the criteria for evaluating moral actions? And which of the theories proposed in normative ethics is compatible with his theory?
In response to this question and with a research-analytical approach, by studying Allameh's works, this research came to the conclusion that the most innovative and innovative aspect of his theory is that his moral theory is a unified theory that includes all three main theories in normative ethics. is . At the lowest level, according to nature and a part of human's innate ethics, Allameh considers the criterion of valuing actions to be duty-oriented. At the next level, with the acquisition of human virtues, he introduces virtueism, which,

Keywords

Main Subjects

References

  1. کتاب‌نامه

    قرآن کریم.

    1. احمدپور، مهدی و دیگران (1389)، شناخت اخلاق اسلامی، قم: انتشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
    2. بخشی گل‌سفیدی، مرتضی و محمود نمازی اصفهانی (1402)، «بررسی جایگاه اخلاق فضیلت در اخلاق هنجاری»، اخلاق وحیانی، ش1، ص91-119.
    3. دبیری، احمد (1389)، «فضیلت‌گرایی در اخلاق»، معرفت اخلاقی، ش5، ص5-22.
    4. سربخشی، محمد (1401)، «نقد و بررسی نظریۀ اخلاقی قرب‌گرایی؛ دیدگاه آیت‌الله مصباح»، معرفت فلسفی، س19، ش3، ص109-127.
    5. سرخه‌ای، احسان و عباس خدادادی (1399)، «ابزارها و راه‌های معرفت دینی از دیدگاه علامه مجلسی»، معارف عقلی، ش2، ص45-70.
    6. فرانکنا، ویلیام کی. (1383)، فلسفه اخلاق، ترجمۀ هادی صادقی، چ2، قم: طه.
    7. مجلسی، محمدباقر (1382)، عین الحیات، تصحیح علی‌محمد رفیعی، تهران: قدیانی.
    8. مجلسی، محمدباقر (1403ق)، بحارالانوار، بیروت: مؤسسة الوفاء.
    9. مجلسی، محمدباقر (1409ق)، حق الیقین، تهران: دار الکتب الاسلامیة.
    10. مصباح یزدی، محمدتقی (1384)، نقد و بررسی مکاتب اخلاقی، قم: انتشارات آموزشی و پژوهشی امام‌خمینی;.
    11. مهدی‌پور، حسن (1394)، مبانی و نظام‌مندی اخلاق عرفانی امام‌خمینی، تهران: پژوهشکدۀ امام‌خمینی و انقلاب اسلامی.

     

Files

History

  • Receive Date: 29 December 2023
  • Revise Date: 02 February 2024
  • Accept Date: 05 March 2024

Share

How to cite

Statistics