در این مقاله نویسنده مدعی است که کانت می‌تواند اهمیت اخلاق را برای محافظت از محیطزیست، برپایه ارتقاء و بهبود شخصیت و ایجاد محیط کلی‌تر برای شکوفایی بشر، توجیه کند. انسان‌محوری کانت ایجاب می‌کند که ما از طبیعت محافظت کنیم؛ زیرا طبیعت به ما در رسیدن به اهدافمان کمک می‌کند. همچنین، براساس انسان‌محوری کانت، ما موظفیم از محیط زیست برای نسل‌های آینده محافظت کنیم. افزون‌براین،اخلاق کانتی نشان میدهد چگونه رویکرد غیرابزاری به طبیعت (چه زیباشناسانه و چه به دیگر روش‌ها)، می‌تواند به ما کمک کند تا به‌منزله یک موجود اخلاقمدار پیشرفت کنیم؛ ازاین‌رو، نباید محیطزیست را صرفاً منبع مواد خام برای انسان تصور کنیم. هنگامی‌که ما، جدا از منافع خود، به طبیعت احترام می‌گذاریم، می‌توانیم انواع نگرش‌هایی را که موجب رشد فضائل اخلاقی می‌شوند، در وجود خود تقویت کنیم. برهمین‌اساس، اخلاق کانتی می‌تواند نظام اخلاق زیست‌محیطی پیچیده‌ای را بر مبنای اصولی انسان‌مدار سازمان و بسط دهد.
)