بحث از گزارههای اخلاقی قرآن، یکی از مباحث مهم و کلیدی در فهم آموز‌های اخلاقی دین اسلام است. برای آشنایی با اخلاق در متون دینی، اخلاق پژوهان، به گونه‌ها و روش‌های مختلفی به این امر پرداخته‌اند. یکی از روش‌های اخلاق پژوهی در قرآن، بررسی گزارههای اخلاقی موجود در این کتاب مقدّس است. گزارههای اخلاقی، بخش بزرگی از گزارههای ارزشی دین را تشکیل می‌دهد که برای شناخت آن‌ها باید هماهنگ با علوم مرتبط و با شیوه‌ای مدوّن اقدام کرد. از آنجا که هفت مفهوم اخلاقی «باید، نباید، درست، نادرست، خوب، بد، وظیفه»، عناصر پایه‌ای و مقدِّمی در شناخت گزارههای اخلاقی هستند، این پژوهش برآن است تا با استفاده از چهار شیوه، به روش‌شناسی فهم این مفاهیم بپردازد، تا در نتیجه، زمینه‌ی فهم گزارههای اخلاقی قرآن فراهم آید، و بدین شکل آموزه‌های اخلاقی قرآن شناخته و تبیین شود. این چهار شــیوه عبارت‌اند از: 1-گزارههای انشایی قرآن؛ 2- گزارههای اخباری با مــحـامیل ارزشــی قرآن؛ 3 – تصویب و تخطئه‌ی الهی؛ 4- طرفداری و مخالفت الهی.
)