بررسی ارتباط دینداری با ارتکاب به جرم در میان جوانان ورزشکار

نویسندگان

1 مربی، گروه تربیت بدنی، واحد پیرانشهر(ارومیه)، دانشگاه آزاد اسلامی، پیرانشهر(ارومیه)، ایران

2 کارشناس ارشد مدیریت دولتی دانشگاه پیام نور مرکز گرمسار، ایران

3 مربی، گروه تربیت بدنی، دانشگاه پیام نور، بوکان، ایران

چکیده

هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط دینداری با ارتکاب به جرم در بین جوانان ورزشکار شهر مهاباد است. پژوهش به روش توصیفی- پیمایشی و به‌طور میدانی انجام شده است. جامعۀ آماری این پژوهش ورزشکاران 18 تا 40سالۀ شهر مهاباد بودند که از میان آن‌ها 370نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس برای نمونه انتخاب شدند. برای سنجش دینداری از پرسشنامۀ گلارک و استارک (1965) که 26سؤال دارد، استفاده شد. برای سنجش ارتکاب به جرم نیز پرسشنامه‌ای با  نُه سؤال تنظیم شد. هشت تن از استادان رشته‌های مدیریت ورزشی و حقوق، روایی پرسشنامه‌ها را تأیید کردند. برای سنجش پایایی پرسشنامه‌ها از آلفای کرونباخ استفاده شد که برای پرسشنامه‌های دینداری و ارتکاب جرایم به‌ترتیب 86/0 و 84/0 به‌دست آمد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد.
نتایج نشان داد میان دینداری و ابعاد آن (بُعد اعتقادی، عاطفی، پیامدی و مناسکی) با ارتکاب به جرم، رابطه‌ای معنادار و معکوس وجود دارد (01/0=P). با تقویت دینداری در جوانان ورزشکار می‌توان میزان ارتکاب به جرم را در آنان کاهش داد. با توجه به نتایج می توان گفت که با تقویت دینداری امروزه توجه به اصول اخلاقی، معنویت و دینداری در بین جوانان ورزشکار بسیار با اهمیت می‌باشد و از آنجایی که فضای ورزش کم و بیش توام با خشونت و جرائم می‌باشد بنابراین هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط دینداری با ارتکاب به جرم در میان جوانان ورزشکار است.

کلیدواژه‌ها


  1. توسلی، غلامعلی و ابوالفضل مرشدی (1385)؛ «بررسی سطح دینداری و گرایش‌های دینی دانشجویان، مطالعۀ موردی: دانشگاه صنعتی امیرکبیر»؛ مجلۀ جامعهشناسی ایران؛ دورۀ 7، ش 4، ص 96 تا 118.
  2. جامی، ناصر و صفر مردی (1392)؛ «بررسی نقش مساجد در پیشگیری از جرایم (مطالعۀ موردی: شهرستان اهر سال 1390)»؛ فصلنامۀ دانشانتظامیآذربایجانشرقی؛ سال 3، ش 1، ص 72 تا 88.
  3. حشمت یغمایی، محمدتقی (1380)؛ «دینداری نوجوانان و عوامل مؤثر بر آن»؛ پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد؛ دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
  4. خسروشاهی، قدرت‌الله (1388)؛ «پیشگیری ثانویه از جرم و انحراف در آموز ه‌های قرآن»؛ فصلنامۀ رفاهاجتماعی؛ سال 9، ش 34، ص 245 تا 274.
  5. زکی، محمدعلی (1392)؛ «اینترنت و دینداری جوانان (مورد: دختران و پسران 19 تا 30سالۀ شهر اصفهان)»؛ فنآوری اطلاعاتوارتباطاتدرعلومتربیتی؛ سال 4،  ش2، ص 21 تا 43.
  6. سراج‌زاده، ح  و م. توکلی (1380)؛ «بررسی عملیاتی دینداری در پژوهش‌های اجتماعی»؛ نامۀ پژوهش؛ دورۀ 1، ش 21 و 20، ص 159 تا 187.
  7. عبدی، مجتبی و احمد رضایی (1393)؛ «سنجش میزان دینداری در میان دانشجویان»؛ فصلنامۀ مطالعات راهبردی ورزش و جوانان؛ ش 24، ص 97 تا 114.
  8. فاضلی‌نیا، فرزانه (1380)؛ «نقش خانواده و مدرسه در آسیب‌زایی اجتماعی نوجوانان کانون اصلاح و تربیت شهر تهران»؛ پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد؛ دانشگاه الزهرا.
  9. قاسمی، وحید و زهرا امیری اسفرجانی (1390)؛ «تبیین جامعه‌شناختی تأثیر دینداری بر سرمایۀ اجتماعی درون‌گروهی (مطالعۀ مورد:  شهر اصفهان)»؛ جامعهشناسی کاربردی؛ سال 22، ش 2، ص 21 تا 46.
  10. کریمی، عبدالوهاب (1389)؛ «پیشگیری از جرم از منظر قرآن»؛ معرفت؛ ش 148، ص 73 تا 92.
  11. مشکانی، محمدرضا و زهراالسادات مشکانی (1391)؛ «سنجش تأثیر عوامل درونی و بیرونی خانواده بر بزهکاری نوجوانان (آزمون تجربی نظریۀ ترکیبی کنترل اجتماعی و پیوند افتراقی)»؛ مجلۀ جامعهشناسی ایران؛ ش 2، ص 3.
  12. مکارم، سپیده و زهرا زنجانی (1392)؛ «رابطۀ دینداری فرد،خانواده و اعتقاد به پیامدهای مصرف مواد با میزان مصرف مواد مخدر»؛ فصلنامۀ اعتیادپژوهی سوءمصرف مواد؛ سال 7، ش 28، ص 76 تا 88.

13. هاشمیان‌فر، سیدعلی، حمید دهقانی و  فاطمه اکبرزاده (1392)؛ «تأثیر دینداری و رسانه‌های جمعی بر احساس امنیت اجتماعی دانشجویان»؛ پژوهشهای راهبردی امنیت و نظم اجتماعی؛ سال 2، ش پیاپی 5، ش 1، ص 53 تا 72.

  1. ولیدی، محمدصالح (1388)؛ «پیشگیری از جرم در آموزه‌های اسلامی»؛ مطالعاتپیشگیریازجرم؛ سال 4، ش 11، ص 27 تا 44.

15. Gillett, M. S. & Kyle, S. (2006); “Parental and religious influences on adolescent empathy and antisocial behavior among Latino and Euro-American youth: an investigation of mediating and moderating effects”; Teses for the Degree of Doctor of Philosophy, faculty of texas tech university, pp: 124-130.

16. LeeGang, Yim, Kisun, Curry. Theodore. Rodriguez, S. Fernando (2012); “The relevance of social and cultural contexts: Religiosity, acculturation and delinquency among Korean Catholic adolescents in Southern California”; 49(4), pp: 537–544.

17. Manlove, J., Logan, C., Moore, K. A., & Ikramullah, E. (2008); “Pathways from family religiosity to adolescent sexual activity and contraceptive use”; Perspectives on Sexual and Reproductive Health, 40, pp: 105-117.

18. McCullough, M. E., Hoyt, W. T., Larson, D. B., Koenig, H. G., & Thoresen, C. E. (2000); “Religious involvement and mortality: A meta-analytic review”; Health Psychology, 19, pp: 211-222.

19. Mustapha, Nasser. (2013); “Religion and Delinquency in Trinidad and Tobago”; International J. Soc. Sci. & Education, 4(1), pp: 135-152.

20. Powell, L. H., Shahabi, L., & Thoresen, C. E. (2003); “Religion and spirituality: Linkages to physical health”; American Psychologist, 58, pp: 36-52.

21. Smith, C., & Faris, R. (2002); “Religion and American Adolescent Delinquency, Risk Behaviors and Constructive Social Activities”; a research report of the national study of youth and religion, 37.

22. Wills, T. A., Gibbons, F. X., Gerrard, M., Murry, V. M., & Brody, G. H. (2003); “Family communication and religiosity related to substance use and sexual behavior in early adolescence: A test for pathways through self-control and prototype perceptions”; Psychology of Addictive Behaviors, 17, pp: 312-323.

23. Wulff, D. M. (1997); Psychology of Religion: Classic and Contemporary Views; New York: John Wiley.

24. Zussman, Asaf. (2014); “The effect of political violence on religiosity”; Journal of Economic Behavior & Organization, 104, pp: 64–83.