مسئله‌شناسی اخلاقی و معنوی کنشگری و خودهای روحانیت در فضای مجازی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی

10.22081/jare.2024.68128.1877

چکیده

«خود» به‌عنوان مفهوم چالش‌برانگیز قرن بیستم تاکنون در دو طیف ذات‌گرا و تجربه‌گرا موردبحث و بررسی قرار گرفته است. گروه اول آن را منحصربه‌فرد می‌دانند و دسته دوم آن را محصول کنش اجتماعی صورت‌بندی می‌کنند. باتوجه‌به رویکرد نوع دوم، با ایجاد دیگری‌ها و صحنه‌های متفاوت از فضای واقعی خودها در حال تغییر در فضای مجازی هستند. به‌نوعی که یک خود می‌تواند با ماسک‌های متفاوتی در موقعیت‌ها و پلتفرم‌های متنوعی حضور پیدا کند و در برابر دیگری‌های متنوع، بازنمایی متفاوتی داشته باشد. در این مقاله با ابژه کردن روحانیت به‌عنوان یکی از فعالان حاضر در فضای مجازی تلاش بر آن گردید با روش مصاحبه از کنشگران شاخص در این فضا، مسائل اخلاقی و معنوی منتج از تحولات خود را مورد بررسی و مداقه قرار دهیم. از روش تحلیل محتوای کیفی در راستای پاسخ به سؤالاتمان استفاده کرده و آنها را دسته‌بندی نمودیم. مسائل به دست آمده عبارت است از این جهانی و آن جهانی بودن روحانیت، تعامل با گروههای ناهنجار تهدید و فرصت تبلیغی، شکوفایی خود ممنوعه، خودافشایی اندرونی و بیرونی، خودشیفتگی و مواردی از این قبیل که به تفسیر در این مقاله بدان اشاره شده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Identifying Moral and Spiritual Problems of Activism and Clergy in Virtual Space

نویسنده [English]

  • Sayyed Mohammad Kazemi Ghahfarokhi
Professor at Islamic Sciences and Culture Academy
چکیده [English]

“Self” as a challenging concept of the 20th century has been discussed in two spectrums, essentialist and empiricist. The first group views it as unique, while the second sees it as a product of social action. According to the second approach, selves are transformed in the virtual space by creating different scenes from the actual space. In different situations and platforms, one's self can present with various masks and have a distinct representation in front of others. This article uses the semi-structured interview method to examine the moral and spiritual problems resulting from developments in virtual space. The clergy are examined as prominent activists by objectifying them in this space. The qualitative content analysis method was used to answer and categorize our questions. The issues covered in this article include the universality of the clergy, interactions with abnormal groups, threats and opportunities for preaching, the prohibition of self-prosperity, and internal and external self-disclosure. The article also discusses narcissism and other related topics in detail.

کلیدواژه‌ها [English]

  • "Self"
  • "Clergy"
  • "Moral issues"
  • "Spiritual issues"
  • " Virtual space"

مراجع

  1. منابع

    1. تربتی، سروناز (۱۳۸۴)، «عملکرد "خود" در واقعیت مجازی»، فصلنامۀ پژوهش‌های ارتباطی، ش۱۲(۴۴)، ص138-151.
    2. حسنی، حسین و عبدالحسین کلانتری (۱۳۹۶)، «تحلیل پدیدارشناختی تجربۀ زیستۀ کاربران شبکۀ اجتماعی تصویری اینستاگرام در ایران»، فصلنامۀ مطالعات فرهنگ-ارتباطات، ش۱۸(۴۰)، ص33-62.

    Doi: 10.22083/jccs.2018.97513.2250

    1. دریفوس، هیوبرت ال. (1383). دربارۀ اینترنت، ترجمۀ: علی فارسی‌نژاد، تهران: ساقی.
    2. ذبیح‌زاده، عباس، معصومه تقدسی، محمدعلی مظاهری و امید شکری (۱۳۹۶)، «مقایسۀ نحوۀ مواجهۀ افراد با موقعیت‌های اخلاقی در فضای مجازی و دنیای واقعی»، فصلنامۀ راهبرد فرهنگ، ش۱۰(۳۹)، ص۹۷-۱۲۲.
    3. راودراد، اعظم و گلنار گیشنیزجانی (۱۳۹۶)، «گونه‌شناسی الگوهای بازنمایی بدن رسانه‌ای کاربران ایرانی در اینستاگرام»، مطالعات رسانه‌های نوین، ش۳(۱۰)، ص۲۶۵-۳۱۰. Doi: 10.22054/cs.2017.22288.237
    4. سنت‌کلر، مایکل (1395)، درآمدی بر روابط موضوعی و روان‌شناسی خود، ترجمۀ علیرضا طهماسب و حامد علی‌آقایی، چ4، تهران: نشر نی.
    5. سیدامامی، کاووس (1394)، روش‌های مصاحبه برای پژوهش‌های سیاسی، تهران: دانشگاه امام‌صادق(ع).
    6. صادقی‌پور، محمدصادق (۱۳۹۱)، بوطیقای ژیژک؛ چهارمقاله و شرح آن‌ها، تهران: ققنوس.
    7. عبداللهیان، حمید و اباذر توکلی (۱۳۸۲)، «ساخت جهان مجازی با دلالت‌های فرانمایی»، مطالعات فرهنگ-ارتباطات، ش16(8)، ص69-98.
    8. عبداللهیان، حمید، محمدجواد زاهدی و مهین شیخ‌انصاری (۱۳۹۲)، «ارزیابی ساختار، کنش‌های متقابل، گمنامی و بازنمایی خود در چهار شبکۀ اجتماعی مجازی»، رسانه و فرهنگ، ش3 (2)، ص103-127.
    9. قاسمی، حامد (۱۳۹۲). دکترین زندگی دوم سایبری، پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد، دانشکدۀ مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامۀ طباطبایی.
    10. گافمن، اروینگ (1395)، نمود خود در زندگی روزمره، ترجمۀ مسعود کیان‌پور، چ3، تهران: نشر مرکز.
    11. مارش، دیوید و جری استوکر (1388). روش و نظریه در علوم سیاسی ترجمۀ امیرمحمد حاجی‌یوسفی، چ3، تهران: پژوهشکدۀ مطالعات راهبردی.
    12. Assarroudi, A., Heshmati Nabavi F., Armat, M. R., Ebadi, A., & Vaismoradi, M. (2018). “Directed qualitative content analysis: the description and elaboration of its underpinning methods and data analysis process”. Journal of Research in Nursing, 23(1): p. 42-55. Doi: 10.1177/1744987117741667.
    13. Doherty, T. (2017). The Presentation of Self in 'Online' Life: A Content Analysis of Instagram Profiles, Master thesis (Supervisor: F. Nelson), Sociology, Calgary University.
    14. Gane, N. & Beer, D. (2008). New media. Oxford: Berg.
    15. Hogan, B. (2010). “The Presentation of Self in the Age of Social Media: Distinguishing Performances and Exhibitions Online”. Bulletin of Science, Technology & Society. 30(6): p. 377-386. Doi:10.1177/0270467610385893
    16. Hojsgaard, M. T. & Warburg, M. (2005). Religion and cyberspace. New York: Routledge, Taylor & Francis Group.
    17. Papacharissi, Z. (2010). A networked self: identity, community and culture on social network sites. New York: Routledge.
    18. Robinson, L. (2007). “The cyberself: the self-ing project goes online, symbolic interaction in the digital age”. New Media & Society, 9(1): p. 93-110. Doi: 10.1177/1461444807072216
    19. Smith, G. (2006). Erving Goffman. London: Routledge.
فصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات اخلاق کاربردی
دوره 19، شماره 3 - شماره پیاپی 72
سومین شماره علمی پژوهشی فصلنامه مطالعات اخلاق کاربردی
شهریور 1402
صفحه 41-72

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 27 آذر 1402
  • تاریخ بازنگری: 10 بهمن 1402
  • تاریخ پذیرش: 30 شهریور 1402

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار