اسوه ها و شخصیتهای موفق روحانی در خدمت رسانی معنوی (ابعاد تاثیرگذاری معنوی استاد علی صفایی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی

10.22081/jare.2024.68050.1874

چکیده

مطابق آموزههای دینی و یافتههای تجربی،روش الگویی از کارامدترین روشهای تربیتی است.عالمان دینی در طول تاریخ تلاش کردهاند تا بر اساس توصیههای اسلامی نسبت به این شیوه،به عنوان الگوهای معنوی موفق برای انسانها ظاهر شوند.یکی از موفقترین این چهرهها استاد صفایی بوده است.در این مقاله تلاش شده است تا باروشی کیفی و مراجعه به آثار مکتوب و سخنرانیهای بجا مانده از استاد و نیز بهره گرفتن از خاطرات همراهان ایشان،زوایای مختلفی از این مظاهر الگویی در استاد صفایی در ابعاد شناختی،عاطفی و رفتاری تبیین گردد. استاد صفایی درزمینه الگوی شناختی،پس از مراجعه به دریافتهای حضوری و کشف استعدادها و نیازهای آدمی،برای دریافت پاسخ پرسشها به قرآن و روایات مراجعه میکرد و ضمن باز بودن ذهن نسبت به افکار جدید ،با بهره گرفتن از عبرتهای زندگی، روش اندیشهورزی را بجای تحمیل فکر، از طریق عملی و کارگاهی به مخاطبان به خویش ،منتقل میکرد.همچنین در ابعاد عاطفی و رفتاری استاد به واسطه شخصیتی که بلحاظ نظری و عملی یکپارچه و به لحاظ همدلی از ظرفیتی بالا برخوردار بود،توانست توفیقات فراوانی در تربیت انسانها داشته باشد.استاد با استقبال از ابتلائات فراوان در زندگی خود،بی‌آنکه از خویش بتی بسازد به منزله الگویی معنوی موفق در مدت حیات محدود خود ظاهر شد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Models and successful spiritual personalities in spiritual service (Educational dimensions of Professor Ali Safaei)

نویسنده [English]

  • hosein diba
Islamic Sciences and Culture Academy
چکیده [English]

According to religious texts and experimental findings, the model method is one of the most effective educational methods. Religious scholars have always tried to appear as successful spiritual models for humans. One of the most successful of these figures was Master Safa'i. In this article, with a qualitative method and referring to books And the lectures left by
the master and also using the memories of his companions, various angles of these exemplary manifestations of master Safaei have been explained in cognitive, emotional and behavioral dimensions. Professor Safai, in the field of cognitive model, after referring to personal findings and discovering human talents and needs, he referred to the Quran and traditions to get answers to questions, and while being open minded to new ideas, using the lessons of life, he developed the way of thinking. Instead of imposing thought, he transferred it to the audience through action. Also, in the emotional and behavioral dimensions, Master Safai was able to have many successes in educating people due to his personality that was integrated in terms of theory and practice and had a high capacity in terms of empathy. Facing many problems in his life, the master appeared as a successful spiritual model in his limited life without making an idol of himself.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Master Safai
  • model
  • spirituality
  • spiritual model
  • education
  • religious education
  1. قرآن کریم.
  2. احمدی، صادق (1400)، «استاد صفائی حائری از دیدگاه هنرمندان مشهور کشور»، https://www.ziaossalehin.ir/fa/content/42682
  3. اکبری، محسن (1386)، «آزادی و اطاعت: گزارش کتاب روش برداشت از قرآن»، خردنامۀ همشهری، س3 (ش21)، ص72-73.
  4. باقری، خسرو (1385)، «نخستین همایش بررسی شخصیت و اندیشه‌های نویسندۀ توانا مرحوم استاد علی صفایی حائری(ره)»، https://www.isna.ir/news/07254-8509/
  5. بندورا، آلبرت (1372)، نظریۀ یادگیری اجتماعی، ترجمۀ فرهاد ماهر، تهران: راهگشا.
  6. پیاژه، ژان (1379)، قضاوتهای اخلاقی کودکان، ترجمۀ محمدعلی امیری، تهران: نشر نی.
  7. حیدری، عزیزالله (1398)، مشهور آسمان، قم: لیلة القدر.
  8. شیرعلی‌نیا، جعفر (1389)، «وظیفه‌ای دور از توجیه و تضعیف»، هفتهنامۀ پنجره، س1 (ش۵۰)، ص64-69.
  9. صفایی حائری، علی (1370)، اخبات، قم: لیلة القدر.
  10. صفایی حائری، علی (1375)، «پاسخ به نامۀ یک جوانِ گرفتارِ مشکلات جنسی»، http://arefbashiri.blogfa.com/post/24
  11. صفایی حائری، علی (1380)، تطهیر با جاری قرآن(ج2(، قم: لیلة القدر.
  12. صفایی حائری، علی (1385الف)، انسان در دو فصل، قم: لیلة القدر.
  13. صفایی حائری، علی (1385ب)، صراط، قم: لیلة القدر.
  14. صفایی حائری، علی (1386الف)، مسئولیت و سازندگی، قم: لیلة القدر.
  15. صفایی حائری، علی (1386ب)، تو میآیی: تبیینی کاربردی از حقیقت انتظار، قم: لیلة القدر.
  16. صفایی حائری، علی (1386ج)، وارثان عاشورا، قم: لیلة القدر.
  17. صفایی حائری، علی (1387)، خط انتقال معارف، قم: لیلة القدر.
  18. صفایی حائری، علی (1388الف)، استاد و درس، قم: لیلة القدر.
  19. صفایی حائری، علی (1388ب)، فقر، قم: لیلة القدر.
  20. صفایی حائری، علی (1389)، نامههای بلوغ، قم: لیلة القدر.
  21. صفایی حائری، علی (1393)، نقدی بر فلسفۀ دین، چ3، قم: لیلة القدر.
  22. صفایی حائری، علی (1400)، تربیت کودک؛ نظام تربیتی و معرفتی، قم: لیلة القدر.
  23. غنوی، امیر (1391)، «بهشتی بر فراز کوهسار»، http://amirghanavi.blogfa.com/category/8
  24. فرانکنا، ویلیام کی. (1383)، فلسفه اخلاق، ترجمۀ هادی صادقی، قم: طه.
  25. کراجکى، محمد بن على (1410ق)، کنز الفوائد، قم: دار الذخائر.
  26. کلینى، محمد بن یعقوب (1407ق)، الکافی، چ4، تهران: انتشارات الإسلامیة.
  27. کیلن، ملانی و جودیث اسمتانا ( 1389)، رشد اخلاقی (کتاب راهنما)، قم: انشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
  28. لاجوردی، عباس (1394)، «چراغ راه»، https://rasekhoon.net/article/show/1139540/
  29. لیبرت، رابرت و میشل اسپیگلر (1375)، شخصیت از دیدگاه رفتاری، ترجمۀ حسن صبوری‌مقدم، مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
  30. المتقی الهندی، علی بن حسام‌الدین (1397ق)، کنز العمال، تصحیح صفوة السقا، بیروت: مکتبة التراث الاسلامی.
  31. میرباقری، سیدمحمدمهدی (1392)، «چرا شیخ علی صفایی به ذائقۀ برخی‌ها تلخ می‌آمد؟» https://www.qomnews.ir/fa/interview/14883/
  32. هاشمی ارسنجانی، سیدعبدالرضا (1394)، رد پای نور، قم: نشر شهید کاظمی.
  33. هرگنهان، بی. آر. و متیو اولسون (1389)، مقدمهای بر نظریههای یادگیری، چ15، ترجمۀ علی‌اکبر سیف، تهران: دوران.
  34. Bandura, A. (1971). “Analysis of modeling processes”. In A. Bandura (Ed.), Psychological modeling: Conflicting theories. Chicago: Aldine-Atherton.
  35. Hoffman, M. L. (2000). Empathy and Moral Development: Implications for Caring and Justice. Cambridge: Cambridge University Press.

 

دوره 19، شماره 3 - شماره پیاپی 72
سومین شماره علمی پژوهشی فصلنامه مطالعات اخلاق کاربردی
شهریور 1402
صفحه 11-40
  • تاریخ دریافت: 18 آذر 1402
  • تاریخ بازنگری: 04 دی 1402
  • تاریخ پذیرش: 30 خرداد 1402