چکیده قدردانی به عنوان فضیلتی الهی، اخلاقی و انسانی در تاریخ اندیشه‌ی بشر جایگاه ویژه‌ای دارد. در علم اخلاق به عنوان یک فضیلت از آن بحث شده است، تقریبا همه‌ی ادیان، به ویژه اسلام، بدان ارج نهاده‌اند و چندی است که مورد توجّه روان‌شناسان قرار گرفته است. در روان‌شناسی، قدردانی، به عنوان هیجانی مقدّس و اخلاقی مطرح شده و پژوهش‌های متعدّد، آثار مثبت فراوان آن را به اثبات رسانده است. در نوشته‌ی حاضر، نخست، مفهوم قدردانی از دیدگاه اسلام، علم اخلاق، و روان‌شناسی مرور شده، سپس در پژوهشی تجربی، رابطه‌ی قدردانی نسبت به خدا با رضایت از زندگی بررسی شده است. این پژوهش نشان داد قدردانی نسبت به خدا با رضایت از زندگی همبستگی مثبت دارد و می‌تواند مقدار قابل توجّهی از تغییرات آن را پیش‌بینی کند. بر پایه‌ی یافته‌ی پژوهش حاضر، افزایش و تقویت احساسات مثبت دینی مانند قدردانی نسبت به خدا، راهی برای افزایش به‌زیستی تلقّی شده است.
)