چکیده از ابتدایی‌ترین ویژگی‌های نخبگان سیاسی و دینی در جامعه‌ی اسلامی متخلّق شدن به صفت بصیرت دینی و سپس تلاش و کوشش در راستای ایجاد بصیرت دینی در عموم مردم است. بصیرت دینی توسط مسؤولان و نخبگان سیاسی و دینی در دو مقوله‌ی بصیرت رفتاری و بصیرت گفتاری نمایان می‌گردد و هر دوی آن‌ها برای ایجاد چنین بصیرتی لازم است. نگارنده در این نوشتار بر آن است تا پاره‌ای از عوامل رفتاری و گفتاری را که در ایجاد بصیرت دینی از دیدگاه ثقلین مؤثّر است بیان نماید. این عوامل عبارتند از: دعوت به قرآن، اطاعت از ولیّ امر، امر به معروف و نهی از منکر، پرهیز از کتمان حقیقت، مبارزه با حرکت نفاق، حق‌مداری و عدالت‌پیشگی، دین‌مداری، آشتی دادن نخبگان سیاسی، صبر، جلوگیری از سوء‌استفاده‌ی فرصت‌طلبان، مبارزه با دنیاطلبی. واژه‌های کلیدی
شهگلی, مراد. (1389). اخلاق سیاسی در نگاه ثقلین؛ نقش نخبگان دینی و سیاسی در ایجاد بصیرت دینی. فصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات اخلاق کاربردی, 6(21), 55-93.
MLA
مراد شهگلی. "اخلاق سیاسی در نگاه ثقلین؛ نقش نخبگان دینی و سیاسی در ایجاد بصیرت دینی". فصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات اخلاق کاربردی, 6, 21, 1389, 55-93.
HARVARD
شهگلی, مراد. (1389). 'اخلاق سیاسی در نگاه ثقلین؛ نقش نخبگان دینی و سیاسی در ایجاد بصیرت دینی', فصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات اخلاق کاربردی, 6(21), pp. 55-93.
VANCOUVER
شهگلی, مراد. اخلاق سیاسی در نگاه ثقلین؛ نقش نخبگان دینی و سیاسی در ایجاد بصیرت دینی. فصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات اخلاق کاربردی, 1389; 6(21): 55-93.
)