چکیده موضوعات اخلاقی مثنوی، بخش گسترده‌ای از کتاب شریف مثنوی را پرکرده است و مولانا با دقت فراوان، با آراء صوفیانه خود به تفسیر قرآن کریم و احادیث نبوی در این زمینه پرداخته است، مولانا در این زمینه از استعاره‌ها و تشبیه‌های زنده و طنزهای دلنشین و گاه نیش‌دار و گزنده بهره جسته است. با اینکه گاهی درکلمات مولانا، رمزآلودی و سرّواری به چشم می‌خورد؛ اما مباحث اخلاقی وی در مثنوی، پویا و نشاط‌انگیز بوده و از آموزه‌های مرسوم اخلاقی که در مخاطب چیزی جز دلتنگی و رمیدگی نمی‌انگیزد، به‌دور است. حال این مقاله در نظر دارد به ابعاد اخلاق از منظر مولانا در مثنوی بپردازد.
)