از آنجا که لازم است تربیت، فرآیندی جامع و کامل داشته باشد، باید به تمام زوایای وجود انسانی و همهٔ استعدادها و تواناییهای طبیعی و فطری او توجه و برای رشد، پرورش و هدایت آنها برنامهریزی شود. اندیشمندان و نظریهپردازان تعلیم و تربیت با نگاه همهجانبه به تربیت، آن را در ساحتهای متنوع و متعددی طبقهبندی کردهاند که یکی از جنبههای مهمّ آن تربیت اخلاقی است. از طرف دیگر، در نظرگرفتن دیدگاه اسلام در مبانی و مسائل علوم تربیتی، نیازی است که در این حوزه احساس میشود؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر، واکاوی اصول و روشهای تربیت اخلاقی از منظر علامه جعفری است که بر پایهٔ مکتب اهل بیت در حوزهٔ اخلاق و تربیت اخلاقی، نظریهپردازی کرده است. راهبرد این تحقیق کیفی و راهکار اجرایی بهصورت کتابخانهای و رویکرد آن تحلیل محتوا و روش توصیفی_تحلیلی است. نتایج و دستاوردهای مهمّ این تحقیق عبارت است از: شناسایی اصول اخلاقی، شامل اصل حیات معقول، تعقل و اندیشهورزی، تقوا، وجدان، آزادی و همچنین شناسایی روشهای تربیت اخلاقی، مانند روش تربیت عقلانی، توجه به تفاوتهای فردی، عبرتآموزی از امور دنیوی، شکر و یادآوری نعمتها، گوش سپردن به ندای مرگ، توبه، محاسبهٔ نفس و سرمشقگیری.