اخلاق یکی از عناصر مؤثر در فعالیتهای اجتماعی است و در موفقیت تبلیغ دینی هم نقش اساسی دارد. موضوع این پژوهش «اخلاق تبلیغ دین» و محور اصلی آن «آسیبهای اخلاقی موجود در عرصۀ تبلیغ دین» است. این تحقیق با استفاده از دو روش کتابخانهای و میدانی کوشیده به این پرسش اساسی پاسخ دهد که آسیبهای اخلاقی موجود در عرصۀ تبلیغ دین کدام‌اند، بر چند گونهاند و علل و زمینههای پیدایش آن‌ها چیست. اهم یافتههای پژوهش عبارتند از: اوّلاً، آسیبهای اخلاقی موجود در عرصۀ تبلیغ دین به دو گونۀ اصلیِ فردی و سازمانی تقسیم می‌شوند؛ ثانیاً، ضعف اعتقادات دینی خود مبلّغان، کمبرخورداری از انگیزههای عالی و ورود به عرصۀ تبلیغ قبل از کسب آمادگیهای لازم، از مهمترین علل و زمینههای بروز آسیبهای اخلاقی فردی در عرصۀ تبلیغ دین هستند و ثالثاً، مهمترین علل و زمینههای بروز آسیبهای اخلاقی سازمانی عبارتند از: نبودن تشکیلات مدیریتی قوی و کارآمد در رأس سازمانهای تبلیغی دینی، فقدان منشورهای اخلاقی سازمانی، برخورد سطحی و شعاری با اخلاق سازمانی و بی‌توجهی به آموزش و ترویج اخلاق در سازمان و نهادینهنشدن اخلاق در فرهنگ سازمانی.
)